ฉันรู้จัก ‘โทมิเอะ’ ครั้งแรก จากกล่องหนังสือมือสองที่ร้านของแม่ ด้วยความที่ร้านเสริมสวยในยุค 80 เป็นเหมือนหอกระจายข่าวที่บรรดาแม่บ้านมักมานั่งเปิดนิตยสารเม้าท์ดาราและอ่านดวง ร้านของฉันมักจะได้รับบริจาคหนังสือเยินๆ ที่หลายคนอ่านจนเบื่อแล้ว หนึ่งในนั้นคือ ‘คลังสยอง’ ของอาจารย์จุนจิ อิโต้
ฉันในวัย 15 ปีผู้ชื่นชอบการอ่านการ์ตูนผีเล่มละ 5 บาทเป็นทุนเดิม (สมัยนั้นจะมีการ์ตูนผีฝีมือคนไทย ที่วาดด้วยลายเส้นไทยๆ ขายคู่กับหนังสือการ์ตูนขายหัวเราะและมหาสนุก) เลยสะดุดตากับปกผู้หญิงสวยผมยาวที่มาพร้อมกับไฝใต้ตาเป็นพิเศษ ภาพโทมิเอะบนปกนั้นจะว่าสวยก็ใช่! แต่ก็แฝงไปด้วยความวิกลจริต และฉันตัดสินใจเปิดอ่านมัน!
โทมิเอะและฉันในวัย 15 ปี
การเติบโตมากับร้านเสริมสวยในย่านที่เต็มไปด้วยหญิงสาวอาชีพนักร้อง หมอนวด และนักบริการ (บริการอะไร ให้คุณคิดเอาเอง) แม้มีสภาพแวดล้อมที่ไม่ดีนัก แต่สิ่งหนึ่งที่ฉันรับรู้ได้เสมอคือ ‘ความงามช่างทรงพลัง’ บรรดาพี่สาวแต่งตัว แต่งหน้าสวยๆ มักจะมีชายหนุ่มขับรถหรูหิ้วของติดไม้ติดมือมาฝากเสมอ บางครั้งโชคเข้าข้างพวกเธอกลายเป็นคุณนายฝรั่งเลิกทำงานทำการไปเลยก็มี “ชีวิตช่างดูง่ายดายเสียเหลือเกิน” ฉันในวัย 15 ปีคิด
ดังนั้นฉันจึง ‘เข้าใจ’ และก็ ‘ไม่เข้าใจ’ คาแรกเตอร์โทมิเอะของ อ.จุนจิ อิโต้นี้ดี ฉันเข้าใจอารมณ์ตัวละครที่เสมือนเป็นตัวแทนของ ‘บาปราคะ’ เธอดึงดูดเหล่าผู้ชาย ปั่นหัวให้ตกหลุมรักและบงการเพื่อให้ได้สิ่งที่ต้องการ อันที่จริงบางครั้งเธอยังไม่ได้ทำอะไรด้วยซ้ำ เหล่าบรรดาผู้ชายเพียงแค่สบตาก็ตะลึงงันราวกับต้องมนตร์สะกด ส่วนบรรดาผู้หญิงก็บังเกิดความริษยาในความงาม ความโกรธแค้นและความน้อยเนื้อต่ำใจก่อตัวขึ้นภายในเนื่องจากอยากเป็นเหมือนเธอ
โทมิเอะตะโกนโหวกเหวกร้องหาฟัวกราส์ คาเวียร์ (แม้พอได้กินบ่อยๆ ก็ตะโกนร้องเบื่อราวกับเป็นไบโพลาร์) เธอได้ครอบครองแหวนเพชร ได้รับสิทธิอยู่ในคฤหาสน์หรู เธอมีหนุ่มหล่อระดับซูเปอร์โมเดลตามจีบ จริงๆ แล้ว ถ้าความสวยพาโทมิเอะมาถึงระดับนี้ก็คงคอมพลีตชีวิต แต่มันไม่ใช่!
แต่สิ่งที่ไม่เข้าใจคือทำไมเธอถึงใช้ ‘ความงาม’ ที่พระเจ้า (หรือปีศาจ?) ให้มาในทางที่แปลกประหลาด แม้ฉันรับได้กับความเซอร์เรียลที่ อ.จุนจิ อิโต้วางพลอตให้เธอสามารถถือกำเนิดใหม่ในระดับเซลล์ได้ พูดง่ายๆ ก็คือ ไม่ว่าจะโดนทำร้าย กรีดแทง ฆาตกรรม ไปจนถึงขั้นฆ่าหั่นศพและบดเป็นชิ้นๆ โทมิเอะก็สามารถซ่อมแซมเซลล์ และแตกตัวทวีคูณออกมาเป็นโทมิเอะคนใหม่ ที่มีทั้งสวยเหมือนเดิมและร่างหลอนสะอิดสะเอียน ขึ้นอยู่กับว่าร่างของเธอจะเติบโตมาในบริบทสภาพแวดล้อมแบบไหน
มังงะ ‘คลังสยอง รวมผลงานเขย่าขวัญของอิโต้ จุนจิ-บทโทมิเอะ (เล่มต้น) 1’ ในตอนโทมิเอะ Part 2 ภาคโรงพยาบาลโมริตะ แสดงให้เห็นขั้นตอนการแบ่งเซลล์และวิวัฒนาการของชิ้นส่วนโทมิเอะได้ดีที่สุด เมื่อมิโอะ ยูคิโกะสาวน้อยที่ป่วยเป็นโรคไตได้รับการบริจาคไตจากศพของโทมิเอะ และไตนั้นก็งอกแขนขาและผุดเป็นกะโหลกทะลุเข้าไปในกระเพาะของยูคิโกะเอง เนื้อเรื่องแสดงให้เห็นภาพหัวของโทมิเอะที่เต็มไปด้วยเลือด โผล่พรวดออกมาจากช่องท้องราวกับฉากไอคอนิกของภาพยนตร์เรื่อง Alien
จากนั้นในตอนห้องใต้ดิน ซึ่งเป็นตอนต่อเนื่องกัน ผู้อำนวยการโรงพยาบาลและคุณหมอทามูระทำการสังเกตการณ์การแตกหน่อและวิวัฒนาการของโทมิเอะ โดยเปรียบเทียบว่าเธอเหมือนพลานาเรีย และเมื่อก้อนเนื้อเริ่มโตจนพูดได้ โทมิเอะก็เริ่มประโยคโหยหาความรัก “อา…คุณหมอทามูระ หล่อจังเลย ฉันชอบคุณหมอทามูระนะ ฉันรักคุณหมอตั้งแต่แรกพบแล้วล่ะ”
เรื่องเผยว่าในช่วงท้ายชิ้นส่วนที่ทะลุกระเพาะมานั้นได้ กลายเป็นโทมิเอะโตเต็มวัย และงดงามอย่างสมบูรณ์แบบ ส่วนมิโอะ ยูคิโกะที่มีเซลล์ของโทมิเอะอยู่ในร่างกาย ทั้งรูปร่าง หน้าตา เส้นผม ฯลฯ รวมถึงนิสัยที่อ่อนโยนก็เปลี่ยนไป กลายเป็นโทมิเอะจอมเจ้าเล่ห์อย่างสง่างาม (และไปอาละวาดในสถานที่อื่นๆ ในบทต่อไป)
หลักเหตุผลที่ว่าความสวยในด้านมืดสามารถบงการให้คนลงมือสังหารกันได้ แต่ที่น่าแปลก! จริงๆ แล้วโทมิเอะไม่เคยลงมือฆ่าใครด้วยตัวเองเลย (ยกเว้นในตอนที่ชื่อว่าแอ่งน้ำตก ที่ชิ้นส่วนของเธอถูกทิ้งลงไปในแม่น้ำและเติบโตราวกับไซเรน เธอล่อลวงและฉุดรั้งชายหนุ่มที่มาในที่แห่งนี้ให้กลายเป็นอาหารเพื่อความอยู่รอด) สุดท้ายบรรดาผู้ชายเหล่านี้กลับหลงใหลจนอยากจะ ‘ฆ่า’ โทมิเอะเสียเอง
และถึงแม้ว่าเธอจะฟื้นแตกร่างออกมาใหม่ได้อย่างอมตะ แต่ในหลายๆ ตอนของมังงะ โทมิเอะก็กรีดร้องด้วยความเจ็บปวดในฐานะมนุษย์ผู้หญิงที่มีเลือดมีเนื้อ ฉันไม่เข้าใจหลักเหนือเหตุผลนี้ คนเราสามารถใช้ความงามจนไร้สติสัมปชัญญะได้ขนาดไหน แล้วทำไมเมื่อโทมิเอะรู้ว่า การเข้าใกล้บรรดาชายหนุ่มจะทำให้เธอเจ็บปวด แต่แหวนเพชร ฟัวกราส์ และอำนาจเหนือต่างๆ ที่ได้รับ มันคุ้มกันจริงหรือ?
ฉันในวัย 15 ปี ได้แต่คิดและสงสัย!!
โทมิเอะและฉันในวัย 35 ปี
รู้สึกว่าหนังสือคลังสยองจะสูญหายไประหว่างการย้ายบ้าน ตัวละคร ‘โทมิเอะ’ ยังคงมีบทบาทในสมองของฉันอยู่เนืองๆ ในวันที่ฉันตัดสินใจใส่ซิลิโคนที่จมูก วันที่ฉันแต่งตัวสวยๆ ไปร่วมอีเวนต์ หรือวันที่ฉันแต่งตัวสุดพลังเพื่อไปออกเดตกับหนุ่ม (แฟนคนปัจจุบัน) ซึ่งฟังดูน่าหมั่นไส้ แต่โทมิเอะในสมองรู้วิธีการควบคุมฉัน และผลลัพธ์ก็ทำใช้ชีวิตได้ง่ายขึ้นจริงๆ
โทมิเอะ (ในหัวฉัน) ทำให้เห็นความเป็นจริงอย่างหนึ่ง การอยู่ในโลกอันบูดเบี้ยวให้ง่ายขึ้น เธอต้องมีแต้มเป็นต่อในสามประเด็น ความรวย ความฉลาด และความงาม บางคนมีทั้งสาม บางคนมีเพียงหนึ่ง และช่างน่าเศร้า! บางคนไม่มีเลย
เอาเป็นว่า จากวัย 15 ปี สู่ 35 ปี ความงามดูเป็นอะไรที่โทมิเอะในหัวบอกว่ามันพยายามได้ง่ายที่สุด ฉันเข้าใจมันก่อนที่จะมีบัญญัติคำว่า Beauty Privilege เสียอีก คุณอาจจะมองว่าฉันกลวงโบ๋! แต่ฉันเข้าใจดีว่าก่อนหน้าที่ตัวเองจะปั้นหน้า ฉันต้องเผชิญกับการโดนปฏิเสธมาแล้วกี่ครั้ง!
โทมิเอะแตกหน่อแบ่งเซลล์ในร่างฉันอีกครั้ง เมื่อฉันตัดสินใจเข้าชมนิทรรศการ Junji Ito Horror House in Thailand 2023 นิทรรศการคลังสยอง ของ อ.จุนจิ อิโต้ ครั้งแรกในประเทศไทย ขณะที่ฉันเริ่มเดินชมจากส่วนของ Exhibition ที่เป็นโซนจัดแสดงผลงานของอาจารย์จุนจิ อิโต้ ฉันได้เห็นแรงบันดาลใจ รวมไปถึงภาพ Key Animation ของตัวละครต่างๆ ที่เป็นต้นแบบก่อนสร้างเป็นอนิเมชันที่ฉายทางเน็ตฟลิกซ์
ฉันหยุดกึ๊ก! ต่อหน้าป้ายสแตนดี้รูปโทมิเอะที่วางตรงข้ามกันกับตัวละครโซอิจิ จากนั้นฉันหันไปมองเหล่าสาวน้อยวัย 20 ต้นๆ ในชุดคอสเพลย์โทมิเอะ พวกเธอช่างเยาว์วัยและสดใสอะไรเช่นนี้! แล้วถ้าฉันแต่งเป็นหนึ่งในนั้น ฉันจะน่ารักได้เท่าเธอหรือไม่…ใช่! และฉันก็ได้คำตอบทันที
โทมิเอะและโทมิเอะ (คนอื่นๆ) ต่างชิงชังกัน เนื่องเพราะเธอปักใจว่า ‘ที่สุดแห่งความงาม’ ควรมีเพียงหนึ่งเดียว ในมังงะ ‘คลังสยอง รวมผลงานเขย่าขวัญของอิโต้ จุนจิ-บทโทมิเอะ (เล่มจบ) 2’ ในตอนที่มีชื่อว่าโจรดักแทง เผยให้เห็นว่าโทมิเอะหมายเลขหนึ่งที่มีชื่อว่า นาคามูระ อายากะ กับโทมิเอะหมายเลขสองที่มีชื่อว่า คาเนชิโร่ มิโฮะ และโทมิเอะหมายเลขสามที่มีชื่อว่า โอยามะ ไม ต่างใช้ความงามดลใจเหล่าผู้ชายให้กลายเป็นมือมีดไล่ฆ่าโทมิเอะฝั่งตรงข้ามให้ตายตกไป นี่ก็สะท้อนเรื่องจริงอย่างหนึ่งของมนุษย์ ที่หลายครั้งเราชิงชังกันเพียงเพื่อก้าวไปอยู่ในสปอตไลต์ดวงที่เจิดจ้าที่สุด
ฉันได้คำตอบในเรื่องความไม่สมเหตุสมผลที่มันเกิดขึ้นจริงบนโลก และเราทุกคนมีโทมิเอะที่กำลังแตกหน่อแบ่งเซลล์ในใจ ใช่! เรามี ‘ราคะ’ ที่สร้างความลุ่มหลง แม้ผลลัพธ์จะเจ็บปวด แต่ระหว่างทางช่างหอมหวานราวกับฝันร้ายเคลือบน้ำตาล ยามที่จิตใจมนุษย์อ่อนแอ โทมิเอะจะกลืนร่างบังคับให้เราทำสิ่งที่น่าสะอิดสะเอียนได้เสมอ
การใช้ความสวยเพื่อผลประโยชน์ส่วนตัว และ Beauty Privilege ถูกถ่ายทอดออกมาอย่างเห็นให้ชัดในมังงะ ตอนที่มีชื่อว่า รูปถ่าย ซึ่งเป็นอีกหนึ่งตอนปรากฏอยู่ในซีรีส์ ‘จุนจิ อิโต้ รวมเรื่องสยองขวัญญี่ปุ่น’ ที่ฉายทางเน็ตฟลิกซ์
เรื่องราวมีอยู่ว่าโทมิเอะในฐานะกรรมการนักเรียน ใช้ความสวยเพื่อให้สองหนุ่มไทจิและคิมาตะเป็นทาสลูกสมุน เธอได้ทำการจับผิดสึคิโกะแห่งชมรมถ่ายภาพ ซึ่งแอบหารายได้ด้วยการถ่ายภาพ (คนที่ชอบ) ตามสั่งในโรงเรียน ซึ่งในเรื่องปรากฏว่ามีซีนที่ยามาซากิ ชายหนุ่มที่สึคิโกะแอบชอบแต่ดันมาไหว้วานให้เธอไปเก็บภาพของโทมิเอะ ซึ่งทุกภาพของโทมิเอะกลับปรากฏความน่าสะอิดสะเอียดซ้อนทับบูดเบี้ยวคล้ายรูปถ่ายติดวิญญาณ
และด้วยความชิงชัง สึคิโกะจึงโปรยรูปถ่ายไปทั่วโรงเรียนหวังว่าให้โทมิเอะอับอาย ซึ่งถูกต้อง! ถ้าเป็นเรื่องภาพลักษณ์ที่ไม่งดงามแล้ว โทมิเอะโกรธจัด เธอล่อลวงให้สองลูกสมุน และแม้แต่ยามาซากิเองให้ไปไล่ล่าเอาชีวิตสึคิโกะ แม้จะลงท้ายโทมิเอะโดนตัดหัวด้วยความอาทรก็ตาม (งงไหม?)
ปมการบูลลี่ในเรื่องความงามระเบิดสูงสุดในมังงะตอนที่ชื่อว่านิ้วก้อย โดยฮิโรยะ น้องชายคนสุดท้องของครอบครัวที่มังงะแสดงให้เห็นถึงปมด้อยในเรื่องหน้าตา เขาขับรถนำซากศพโทมิเอะในคราบแม่เลี้ยงที่โดนพี่ชาย (ซึ่งหล่อมาก) ฆาตกรรม หลังจากหนีคดีไปซ่อนตัวในถ้ำ ฮิโรยะพบว่านิ้วทั้งสี่ของซากศพโทมิเอะดันอยู่ในกระเป๋าเสื้อจึงโยนเข้าไปในกองไฟด้วยความตกใจ
บรรดานิ้วทั้งสี่วิวัฒนาเซลล์กลายเป็นโทมิเอะ ที่ช่วงแรกทุกคนต่างมีหน้าตาที่ไม่งดงามเนื่องจากเป็นผลของการโดนไฟเผา โทมิเอะที่ถือกำเนิดจากนิ้วก้อยดูน่าสงสารสุด เธอถูกบูลลี่เนื่องด้วยหน้าตาอัปลักษณ์เพราะโดนไฟเผามากที่สุด เมื่อโทมิเอะนิ้วอื่นๆ เติบโตอย่างสวยงามและเดินออกจากถ้ำไป โทมิเอะนิ้วก้อยในสภาพที่ดูไม่จืดอยู่เคียงข้างกับฮิโรยะด้วยอารมณ์ที่ว่าทั้งคู่มีปมในเรื่องเดียวกัน
จากนั้นโทมิเอะนิ้วก้อยถามฮิโรยะว่า “ฉันรักคุณนะคะ…แล้วคุณล่ะ?” เมื่อฮิโรยะตอบกลับว่า “รักสิ” โทมิเอะนิ้วก้อยหัวเราะร่า แล้วก็จำแลงร่างเป็นโทมิเอะร่างสวยแบบทันใด พร้อมทิ้งท้ายคำพูดบูลลี่ว่า “ในที่สุด คุณก็เป็นผู้ชายที่ควรค่าแก่การแหย่เล่น อา…สนุกจริงๆ” เธอล้อเล่นกับปมความเจ็บปวดในจิตของผู้อื่นอย่างหน้าตาเฉย
รวมไปถึงปรากฎการณ์โทมิเอะเอฟเฟกต์ อย่างในตอน ท็อปโมเดล เมื่ออดีตซูเปอร์โมเดลหนุ่มผู้มั่นใจในความหล่อของตัวเองต่างโกรธแค้นโทมิเอะในปมเรื่องความงาม หลังจากที่เขาพยายามตามจีบเธอ แต่ก็ดูเหมือนโทมิเอะจะมองว่าเขาต่ำต้อยกว่าเสมอ (แม้ในระดับความหล่อขนาดนั้น) หลังจากที่ซูเปอร์โมเดลหนุ่มโดนมืดมีดกรีดหน้าเป็นแผล (ซวย!) ความแค้นครั้งนี้ไปลงที่โทมิเอะ
เขาจับเธอไปกรีดใบหน้าให้เป็นแผล แต่ก็พบว่าเธอฟื้นฟูผิวหนังได้อย่างรวดเร็วจนกลับมาสวยเหมือนปกติ เขาจึงตัดสินใจกรีดแผลลึกจนเหวอะหวะแบบไม่ยั้งมือ คราวนี้โทมิเอะกลับแตกเซลล์มาในรูปแบบน่าสะอิดสะเอียน อดีตซูเปอร์โมเดลจึงต้องตัดสินใจราดน้ำมันจุดไฟเผา และไฟก็ลามมาครอกตัวเองกลายมาเป็นชายผิวหนังเหวอะหวะ ที่คอยเอาเข็มฉีดยาปนเปื้อนเลือดของโทมิเอะจิ้มไปที่แขนทารกทั่วหมู่บ้าน จนเติบโตมาเป็นโทมิเอะหนึ่ง โทมิเอะสอง และโทมิเอะสามตามที่เรากล่าวไปข้างต้น
ความน่าเกลียด และความชราที่โทมิเอะเกรงกลัว
ถ้าคุณทำทุกอย่างเพื่อความงาม คุณจะกลัวความชราในบั้นปลายเหมือนฉันไหม? ปมต้นเหตุที่ทำให้ชายไฟครอกนำเข็มบรรจุเลือดฉีดไปยังทารกเพื่อสร้างโทมิเอะ 3 คนขึ้นมา เนื่องจากเขาอยากทดลองให้แต่ละครอบครัวเลี้ยงทารกโทมิเอะจนถึงวัยชรา เนื่องเพราะตัวเขาเองเป็นผู้ชายหากเลี้ยงเองก็คงจะเกิดลุ่มหลงและอดฆ่าไม่ได้
เขาจึงไหว้วานให้พี่สาวของโทมิเอะหมายเลขหนึ่งที่ชื่อว่ายาสุโกะ ช่วยเลี้ยงโทมิเอะหนึ่ง (นาคามูระ อายากะ) ให้ดี ไม่ให้ถูกฆ่าด้วยโทมิเอะคนอื่นๆ เพื่อที่โทมิเอะคนนี้จะได้เติบโตไปจนถึงวัยชรา เมื่อถึงเวลาอันสมควรทั้งคู่จับโทมิเอะหนึ่งโบกคอนกรีตเนื่องจากรู้ว่าไม่มีทางตาย หวังว่าเมื่อเวลามาถึงจะได้เห็นคนที่สวยที่สุดเจ็บปวดจากสังขารอันร่วงโรย และนั่นน่าจะเป็นการแก้แค้นโทมิเอะที่ดีที่สุด
แม้ว่าในตอนสุดท้ายของมังงะคลังสยองเล่ม 2 อาจารย์จุนจิ อิโต้เผยให้เห็นภาพอันชราของโทมิเอะหลังกะเทาะคอนกรีต (ซึ่งเรายังคงอดสงสารไม่ได้) หากความสวยระดับนั้นต้องโรยราก็คงทำใจได้ยาก แต่อาจารย์ก็ทิ้งปมว่านั่นเป็นเพียงความหลอนของชายไฟครอก (ในวัยชรา) ซึ่งคอนกรีตที่ขังโทมิเอะไว้มีรอยรั่วที่ฐานตั้งนานแล้ว ซึ่งเป็นไปได้ว่าเธอกำลังเดินทางไปใช้ Beauty Privilege สร้างความปั่นป่วนที่มุมไหนสักแห่งบนโลก
ความหลงใหลในวัตถุ
ราคะยังคงเป็นปมขับเคลื่อนในตัวละคร ความหลงใหลในวัตถุปรากฏในมังงะเล่มอื่นๆ อย่างต่อเนื่อง จากภาพลักษณ์แบบ Material Girl ในมุมของโทมิเอะไปสู่เมืองต้องคำสาปคุโรอุซึ ในมังงะเรื่อง Uzumaki ก้นหอยมรณะ เมื่อพ่อของชูอิจิ หลงใหลลายก้นหอยอย่างน่าแปลกประหลาด! ที่ไม่ว่าจะเป็นชามกระเบื้องลายก้นหอย กิโมโนลายก้นหอย ขดยากันยุง ไปจนถึงสาหร่ายม้วนในซุปเต้าเจี้ยว ลายก้นหอยสามารถสร้างความคลั่งไคล้จนวิปลาสอย่างหนัก ท้ายสุดคุณพ่อสั่งอ่างไม้กลมขนาดใหญ่มาไว้ในบ้าน และอนิจจา! พบอีกทีร่างคุณพ่อผู้โชคร้ายก็กลายเป็นศพขดตัวในลักษณะของก้นหอยไปเสียแล้ว
และปมการล้อเล่นกับความงามปรากฏอีกครั้งในตอนที่มีชื่อว่ารอยแผลเป็น เมื่อตัวละครอย่างคุโรตานิ อาซามิ นักเรียนสาวแสนสวยที่สามารถดึงดูดให้ผู้ชายทำตามสิ่งที่เธอปรารถนา (ยกเว้นชูอิจิ) ซึ่งนับวันแผลเป็นรอยพระจันทร์เสี้ยวกลางหน้าผากของเธอจะใหญ่ขึ้น และขดม้วนกลายเป็นลายก้นหอย ที่สามารถดูดกินเนื้อหนังทะลุถึงสมองเหลือเพียงลูกตา และสุดท้ายมันกลืนกินทุกองคาพยพ จรดทั่วเรือนร่างให้หายวับไปจากโลกนี้ได้ (พิลึกชะมัด!)
ตัดภาพมาที่ประเด็น Beauty Standard ผมที่ยาวเป็นลอนสวยเป็นความงามในอุดมคติของผู้หญิงหลายๆ คน อาจารย์หยิบยกประเด็นนี้มาปรุงแต่งความวิปลาสผ่านความชิงชังระหว่างผู้หญิงด้วยกันในตอนผมทรงก้นหอย เมื่อนางเอกของเรื่องอย่างโกชิม่า คิเรเอะ ที่วันหนึ่งกลับมีผมยาวขดเป็นก้นหอยที่ไม่ว่าจะตัดหรือทำลายอย่างไรก็ทำไม่ได้
จากความแปลกประหลาดกลายเป็นความโดดเด่น ทรงผมขดม้วนนี้ต่างทำให้ทุกคนที่จ้องมองหลงใหล เพื่อนอย่างเซกิโนะดูเหมือนจะยอมไม่ได้ เธอจึงมาพร้อมกับทรงผมเกลียวประหลาดเช่นเดียวกัน หวังว่าจะดึงดูดสายตาผู้คน ทั้งคู่ต่างโจมตีกันด้วยทรงผมก้นหอยเพื่อแข่งกันโดดเด่น ใครจะไปรู้ว่าสุดท้ายแล้วก็มีคนตายเพราะเส้นผมกลืนพลังงานไปจากเจ้าของ เป็นการพลีชีพเพื่อความงามอย่างแท้จริง (น่าเศร้าใจ!)
สัมผัสความงามอันวิปลาสจากปลายปากกา อ.จุนจิ อิโต้
นิทรรศการ Junji Ito Horror House in Thailand 2023 นี้แบ่งออกเป็น 2 Route ได้แก่ Route A (หมู่บ้านสยองขวัญ), Route B (เมืองแห่งการจากลา) ซึ่งมีต้นแบบมาจากผลงานของ อ.จุนจิ อิโต้ ที่นอกจากนิทรรศการจะทำให้หวนถึงตัวละครโทมิเอะ ยังมีเหล่าคาแรกเตอร์สยองขวัญมากมายจากมังงะและอนิเมชันเรื่องต่างๆ ของอาจารย์ ที่ไม่ว่าเป็นเหล่าคาแรกเตอร์จากตอนลูกโป่งหัวมนุษย์, แมวน้อย ‘โคล่อน’ จากตอนที่มีชื่อว่าสัตว์เลี้ยงแสนรักของโซอิจิ ไปจนถึงเด็กหนุ่มจอมอืดอาดคาตายาม่าที่กลายร่างเป็นหอยทาก และอื่นๆ อีกมากมาย
พร้อมกันนี้ยังมีส่วน Exhibition ซึ่งเป็นโซนจัดแสดงนิทรรศการผลงานของ อ. จุนจิ อิโต้ พร้อมด้วยแรงบันดาลใจ และผลงานศิลปะต่างๆ ไปจนถึงส่วนจุดจําหน่ายสินค้าที่ระลึกลิขสิทธิ์แท้ส่งตรงจากต่างประเทศ ที่เปิดให้แฟนๆ พกพาความสยองขวัญกลับบ้านอีกด้วย
มาสัมผัสความงามอันวิปลาสจากปลายปากกาของ อ.จุนจิ อิโต้ ได้ ในนิทรรศการคลังสยอง Junji Ito Horror House in Thailand 2023 ตั้งแต่วันที่ 7 ตุลาคม ถึง 31 ธันวาคม 2566 ณ ศูนย์การค้า เอ็มบีเค เซ็นเตอร์ ชั้น 4 เปิดจําหน่ายบัตรราคา 400 บาท ต่อ 1 Route และ VIP Ticket (Route A+B) ราคา 1,000 บาท (มีจํานวนจํากัด) ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป ทาง Thaiticketmajor ทุกสาขา หรือเว็บไซต์ www.thaiticketmajor.com
โทมิเอะและฉันในวัย 65 ปี
ขากลับจากนิทรรศการฉันคิดเล่นๆ ว่า ในวัย 65 ปีความสัมพันธ์ระหว่างฉันกับโทมิเอะจะเป็นอย่างไร วันนั้นฉันคงโรยรามากแล้ว และความงามคงเป็นเรื่องสำคัญรองลงมาจากความสงบสุขของชีวิต แต่ฉันพอจะมองภาพออกว่า หากหยิบมังงะคลังสยองมาอ่านอีกครั้ง ความรู้สึกตื่นเต้นในเรื่อง Beauty Privilege ในช่วงวัยรุ่น และความเข้าใจในการกระทำของโทมิเอะในวัยผู้ใหญ่ จะกลายเป็นความสงสารในวัยชรา ฉันคงสงสารเธอจับใจในฐานะที่โทมิเอะไม่เคยปล่อยวาง
ตัวละครอื่นๆ ยังพอมีการจบแบบสงบบ้าง (แม้จะทิ้งปมปริศนาอันน่ากลัว) แต่สำหรับโทมิเอะแล้วเธอโหยหาไม่รู้จักอิ่ม ความเจ็บปวดทั้งทางกาย อีโก้ การชิงชัง และการลงเอยด้วยถูกฆาตกรรมรูปแบบต่างๆ มันควรเป็นผลตอบแทนของผู้หญิงที่สวยที่สุดจริงหรือ?
อ.จุนจิ อิโต้ ผู้นี้ทำให้ดอกไม้แห่ง “ความงาม” ดอกนี้ผลิบานเป็น “ความวิปลาส” ได้อย่างมีชั้นเชิงและแปลกใหม่…
“โทมิเอะจ๋า เธอเหนื่อยไหม?” ฉันในวัย 65 คงถามอย่างนี้กับโทมิเอะทั้งในมังงะ และโทมิเอะที่กำลังแบ่งเซลล์ในจิตใจมนุษย์ทุกคน
Words: Varichviralya Srisai
Photos: Somkiat Kangsdalwirun
ข้อมูลจาก:
- หนังสือคลังสยอง รวมผลงานเขย่าขวัญของอิโต้ จุนจิ-บทโทมิเอะ (เล่มต้น) 1
- หนังสือคลังสยอง รวมผลงานเขย่าขวัญของอิโต้ จุนจิ-บทโทมิเอะ (เล่มจบ) 2
- หนังสือ Uzumaki ก้นหอยมรณะ
